Illa fermosa é a vida

Posted by: peperrodriguez on: 07/11/2008

• In: Poemas e artigos de Miguel Dubois
• Deixar un comentario

Pontevedra, ao 07/11/2008
 
ILLA  FERMOSA E  A VIDA
 
Amado ser humano,
Canto che quero, amado ser humano.
Vivo no Mundo para tí.
Home multiracial
Muller igoal,
Habita o Mundo para querelo e amalo.
Estoura o medo contido,
Ábrese enteira a potente libertade,
Somos as naves belas
Que navegan nos mares libres,
O vento con toda  a súa forza,
Hincha con todo seu poder
As brancas velas, simbolos pacifistas,
Que nos conducen as Illas Doces,
Cargadas de  sucres brancos e castañas,
De froitas fermosas, e sabrosas.
Chegaremos ao Porto Fermoso
E alí nos acollerán os habitantes pacíficos,
Aqueles que non coñecen as absurdas guerras inútiles,
Porque en Illa Fermosa viviremos con  todo  o noso amor enteiro
Para o amor enteiro.
Dádenos a paz roubada,
Disfrutaremos da paz conquistada.
En Illa Fermosa a guerra, como palabra,
Entra dentro do vocabulario prohibitivo.
Illa Fermosa énchese enteira de amor puro,
O odio absurdo é outra palabra prohibitiva,
Queremos amar, enteiramente,
Aos nosos seres semellantes.
Que é o Mundo enteiro carente
Do amor máis puro e delicioso.
Que é o Mundo se non te teño a tí, meu amor querido.
Cando ti non estás nas miñas mañás,
Os abrentes parécenme escuros e carentes de vida.
Canto ti estás, meu amor  querido,
Os amenceres son abertos puntos luminosos
E  cheos do sentido máis plácido  e vital.
Que aventura máis fermosa
É vivir por tí e para  tí.
Máis en Illa Fermosa,
Todo asemella a un paradiso máximo.
Un Mundo de amor
No que a verba sen amor é máis cá un sacrilexio puro.
Habito para amar,
Amo para vivir.
Estou vivo porque vivo para vivir, afortunadamente,
A vida enteira que quero desexar.
 
Miguel Dubois.

Advertisement