Caderno de apuntes de PepeR

MIGUEL DUBOIS: AMOR QUIÉREME

Posted on: 24/01/2015

Pontevedra, al 24 de Enero de 2015.

AMOR, QUIÉREME.

El tiempo se elevó

A la cima del Monte.

Fui cumpliendo años

Y más años pero

Muchos más meses.

Los días fueron

Veinte y cuatro horas

Segmentadas y separadas

Por cada una de ellas.

Llego hasta dónde estoy,

Con el dolor vestido

Con el placer conseguido.

Cubro Los momentos desiertos

Y habito Los lugaros vacíos.

La vida entera, se me abre

Un sube y baja

Un delirio perdido

El el horizonte cotidiano.

Que puedo hacer

Para amarrarme más a tí,

Tú recuerdo inolvidable.

Como podría retroceder

En el tiempo

Que habitaste conmigo.

Te aseguro que el viento costero

Calentaba algo y no mucho

Cuando ví tu larga melena

Acariciada por el el viento.

La vida es viento

La vida es calor

O frío o demanda

De amor constante.

Cuanto me duele

Cuando me siento rechazado

Sin aparente causa

Y el dolor se enciende

Como una herida profunda,

Por eso amo el mundo

De la poesía amorosa

Y destierro el dolor que duele y mata.

Cuando te quiero vida mía

Cuanto te quiero mi vida,

Cuantas palabras más

Te dolieron como

Un fuerte veneno inyecato.

Cuantos años enteros

De felicidad viví

A cuanto desorden personal,

Asistí. Asistí

Al dolor máis íntimo

De mis dolores profundos,

Lloré largo y tendido,

Arranqué de MI cara

Una profunda sonrrisa tierna

Y fuí abriendo, rutas diferentes

De mi vivir constante,

Y, ahora, te doy mi sonrrisa,

Mis papeles de versos escritos

Y la luz que alumbra mi interior

Encendido de amor profundo.

Advertisement

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Twitter picture

Estás a comentar desde a túa conta de Twitter. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s


  • Ningún
  • Miguel Dubois: Fermosidade dun solpor maravilloso. O Gran Astro quere descansar, na súa quietude, máis vai descendendo. A noite longa pide paso.
  • Miguel Dubois: Moitas grazas, Pepiño. Eres moi bon amigo. Deberiamos estar máis xuntos. Unha aperta moi forte: Miguel
  • Mr WordPress: Hi, this is a comment.To delete a comment, just log in, and view the posts' comments, there you will have the option to edit or delete them.

Categorías

A %d blogueros les gusta esto: