O mundo mintirán
Posted on: 27/10/2012
Pontevedra, ao 27 de Outubro de 2012.
O MUNDO MINTIRÁN
A túa palabra falsa,
Perpetúa ao desequelibrio.
Esaxeras o simple o discreto,
E asumes, indebidamente,
O teu papel de ferido indebido.
A rotura do equilibrio desexado,
E a rotura da armonia,
E a rotura de querer a unión desexada.
Falsas doenzas inútiles,
Fannos afastar no, día a día,
E facemos do dicurso da palabra
Un conxunto de incongruencias,
Un cúmulo de relacións rotas,
Inaugurado o descurso da deriva,
A palabra torpe que pola fonte fonda
Onde as palabras nacen,
Acumulan un nulo contido
Do ben comunitario.
Un debastador egoísmo,
Pode conmigo, namentras,
Me xungo con aqueles convidados de pedra
E me separo daqueles que non me gustan,
Abro, de novo,as portas ao egoísmo,
Non comparto e desfago
Porque son un puto egoísta defenestrado,
Que debasta a paz allea,
Derrumando valados e muros inútiles.
Ergo a miña testa, miro polo reollo,
E paso por enriba dos demáis,
Coma un cabalo salvaxe
No medio de Monte Outo.
Non me ensinarón a perdir, perdón,
No me ensinaron o concepto da pura humildade,
Non me insinaron a perder batalliñas inútiles,
Non me insinaron a razón do equlibrio,
Non me insinaron a amar sen dar nada a cambio.
Non me insinaron a resiganarme,
Non me insinaron, a seres eu,
Non me ensinaron a compartir,
Non me ensinaron a darlle ao que o necesita,
Porque son a puro egoísmo.
Porque a miña condición e a idolatría persoal.
Porque non sei perdoar.
Porque dou bicos traizoeiros,
Porque disvirtúo a relidade do Mundo enteiro,
Porque acarílloche o lomo das túas costas, falsamente,
Porque che minto a cotiá.
Porque no fondo te sinto coma sumo inimigo.
No fondo, todo é un grande absurdo.
No fondo vivimos nun Mundo desequilibrado.
No fondo e e na forma somos hipócritas totales.
No fondo o mundo político e unha mentira absurda.
No fondo todo é unha rede de intereses creados.
No fondo Africa, impórtanos un pito frito.
No fondo miras como o País vaise desfacendo.
No fondo miras que a verba "humanidade",
No é máis que unha palabra "MISERABLE".
No fondo, miras o poder cuantitativo
Do vocable, miserento,
Namentras medra a miseria, por pena.
No fondo miras como o Poderoso
Di mentiras tremendas,
Que os seus puchos enchen,
De diñeiro constante e sonante.
No fondo, cada día que pasa
Imos todos e todas, sendo,
Máis miserentos, máis mentiráns,
No fondo xa non sabemos
O concepto puro
Da palabra "humanidade".
Miguel Dubois.
Caderno de apuntes de PepeR 
Deixar unha resposta