AMARNOS

Posted by: peperrodriguez on: 01/10/2010

• In: Poemas e artigos de Miguel Dubois
• Deixar un comentario

Pontevedra, ao 1 de outubro de 2010.

O tempo pasa bulindo,

                     O tempo fainos posible vivir

                      O exceso de tempo ramata cás nosas vidas.

                                                   M. D.

Dábame de conta que valía apena,

Dinme de conta, sen querelo,

Da beleza dos teus tenros beizos encarnados.

Dinme de conta que era muito o eu  quería.

Fíxenche as beiras, constantemente,

Namentres ti me rexeitabas.

Sentinme como un amamte dorido,

Como un home roto.

Dábame de conta de que valía a pena,

Bicarhe os teus  beizo tenros, de novo,

Fun moito máis cunha fonda ledicia,

Nosos corpos espidos sudaban dabondo

No aberto combate de amar.

Xa conquerimos  o arte de amarnos,

Nunha serán chuvioso de  outono.

Miguel  Dubois

Advertisement