ELEXÍA A FOLGA XERAL DO 29 de SETEMBRO DO 2010.
Posted on: 29/09/2010
Recorte de dereitos que nos pertencen,
Nulidade da soliedaridade sociái.
Que me importa o que sofre miseria miserenta,
O que durme tirado nunha Rúa Perdida
Que me importa o que o seu traballo perdeu
Que me importa! Eu, somentes impórtomo,
EU, EU, EU, EU EU, EU, EU, EU EU,
Sempre con letras maíúsculas
Mais nunca, nunca,
NÓS, NÓS, NÓS. NÓS, NÓS, NÓS,
Sempre NÓS que somos máis importantes
Que EU maiúsculo, egocéntrico e egoísta
Ergo a miña potente cun berro de rabia
E arrinco da miña gorxa un BASTA XA,
Basta xá, de abusos constantes,
Basta xá de mentiras premeditadas,
Berro liberdade "integra e pura"
Nos recunchos da miseria miserenta,
Que crava coitelos dorosos
No lugar do meu corazón onde máis dóe.
Quedaremos espidos de dereitos fundamentais
Que, sempre, tivemos,
Dunha clase traballadora, entregada
O seu quefacer cotiá.
Un mundo de silenzo pasivo
Habitou as nosas conductas sumisas,
Hubo quen creou unha sociedade dividade,
E no fondo de tan triste hestoria,
Tiramos pedras uns contra outras
Negando os principios básicos
Da Soliedaridade Humana.
Renegamos de nos mesmos
E converténos en seres sumisos
Que non sabemos reivindicar
Todo aquelo que nos pertence,
Porque é noso, somentes, noso.
Nosos dereitos non son respestados,
Non se nos dí o mundo certo.
E non lles importa
Arrincar a nosa propia lingua.
Ansia privatizadora constante
Negocio, falsamento, creado.
Imos perdendo a propia identidade persoal
Creando a socedade hipócrita e maquillada.
Pensamos no futuro vindeiro?
Pensamos no futuro dos nosos fillos ou fillas?
En realidade, en que pensamos
Sei que non pensamos en nada?
Somos máquinas traballoras
Que admitimos o efecto mecánico?
U-la memoria perdida?
U-lo senso democrático?
Pouca fica do Mundo Solidario,
Mais no fondo de nós mesmos
Practicamos a Filosofía do Egoísmo
E deixamos de creer os uns nos outros.
Mágoa, que estas cousas acontezan.
O tren vital continúa
E a próxima Estación do tren Liberdade,
Chámase Soliedaridade Sociai
Súbete ao tren Liberdade,
Para non vivir preso dun sistema inxusto
Na estación da Soliedaridade Sociai,
Se non subes a ela perderás
Todo o que a tí te pertenza.
Miguel Dubois
Caderno de apuntes de PepeR 
Deixar unha resposta