VENTO

Posted by: peperrodriguez on: 30/07/2010

• In: Poemas e artigos de Miguel Dubois
• Deixar un comentario

Vento intermitente, agarigáme esta cara espida,

Vento, insufla a vela branca na

Súa redondez, casi permanente.

Vento, para que che quero vento,

Para pentear as follas verdes das arbres longas,

Sufla vento importante, enerxía do Deus Eolo.

Potente, soberano, movedor das aspas ríxidas

Dos muiños de vento; enerxía limpa,

Vento, ¿Para que che quero vento?

Para mirar os cabelos loiros da miña amada

Porse a disposión da súa  forma sutil

E deliciosa. Quéroche vento,

Para mirar as crines das ondas mariñas

En movemento; escuma e moito vento.

             Miguel   Dubois.

Advertisement