Caderno de apuntes de PepeR

SENTIDOS SENTIMIENTOS

Posted on: 01/04/2009

AMOR DE VIDA
Avanzo, ligero,
Cómo el tiempo entero
Habito entero dentro de mi mismo.
Soy el habitante temporal,
Désde el amanecer claro,
Al atardecer puro,
Antes de que la penumbra entera,
Todo lo habitas completamente.
Luces encendidas en viviendas diversas,
Postes de luz, en la cima entera,
Un brote articial de luz para noche vivida.
Habito para estar siempro,
Contigo, entero, entergado,
A tu mundo entero,
Comparte mi mundo entero conmigo.
Caminamos los dos embuidos temporalmente,
Habitamos para vivir amándonos.
      Miguel  Dubois.

 

 

Nombro tu nombre,

Por decir algo,

Pero tu maldad entera

No tiene nombre.

Pobre  de ti.

Miguel  Dubois

No me lo cuentes con los cuentos de la absurda mentira.

Adviérteme con la verdad presenta.

No hagas parecerte a loque no eres.

Asume la derrora mentirosa.

No gimas si no te tuela,

Pero fines, siempre, por que yienes el falso arte,

De no decir la verda integramente.

Porque no sabes encontrate contigo mismo,

A mi me haces culpable de lo que no soy.

Me utilizas coma marioneta falsa

De tu degerado orgullo,

Porque perdiste la medida del equilibrio

               Miguel  Dubois.

 

 

Te doy la vida entera por palabra íntegra.

Me entrego a ti, entero,

Respiro hondo suave y profundamente,

Habito el espacio ocupato,

Y tu me atres, constantemente,

Cómo el imán gardo de potente magnetismo.

Tu boca abierta es imán enfurecido,

Que me quite el hambre de amor constante.

Me doy entero a ti, entera,

Me paso la vida en la cercanía tuya,

Derramo la alegría del amor constante,

Y gimo la última noche,

Antes de marcharme, muy lejos.

                    Miguel  Dubois

Advertisement

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s


  • Ningún
  • Miguel Dubois: Fermosidade dun solpor maravilloso. O Gran Astro quere descansar, na súa quietude, máis vai descendendo. A noite longa pide paso.
  • Miguel Dubois: Moitas grazas, Pepiño. Eres moi bon amigo. Deberiamos estar máis xuntos. Unha aperta moi forte: Miguel
  • Mr WordPress: Hi, this is a comment.To delete a comment, just log in, and view the posts' comments, there you will have the option to edit or delete them.

Categorías

A %d blogueros les gusta esto: