Mundo real

Posted by: peperrodriguez on: 17/03/2009

• In: Poemas e artigos de Miguel Dubois
• Deixar un comentario

Pontevedra, ao 17 de marzo de 2009

MUNDO REAL
 
Digo eu, por non decer por decer,
Por decer con sentido consecuente,
Tendo por meta final,
Ó mundo da coherencia e repecto.
Por que non habitar un mundo tranquilo,
Digo eu por non falsear palabras,
Por non falar para non hencher,
Con toda futilidade pretenciosa
A miña boca de orgullo,
Balón hinchado preponte,
Cunha linguaxe estúpida do esnovismo,
Digo eu, porque non habitar  no sencillo,
Cun  bico dado agarimosamente,
O cunha  aperta sentida.
Porque convertir o Universo da Palabra,
Nunha tremenda incoherencia,
Nun sen senso, ou a teoría máis absurda
De non vivir a vida axeitadamente,
Nun mundo enfrontado,
Pola falla de respecto constante,
Rotura dos máis elemantáis
Factores da convivencia social,
Onde están os nosos valores tolerantes?
En cando non lles gusta o noso pensamento propio,
O noso estilo de vida profesional,
Baseado no esforzo persoal e o sacrificio
E no sentimente da máis pura solidariedade,
Somos condenados a o insulto tremendo.
Alguén , parece ser que quere impor.
Os valores non desexados e queridos,
E quebrando a liberdade mental,
Correspondente a cada ser vivinte,
Nunha sociedade ceibe,
Do pensamento diverso.
Somos  convidados ao mundo perverso,
Aos instintos humanos
Que dañan a feliz convivencia
E o benestar común.
Non convidados a pensar meu paticular credo,
Que é o que eu penso e comparto
Cós seres semellantes do meu entorno social.
Unha suposta e inútil inversión de valores,
Delata ao ser egoísta.
Sé ti mesmo,
Admitindo o mundo interior teu,
Pero respétame, e non me insultes,
Porque teña unha door fonda
Que fai que sande inxustamente,
O meu interior persoal,
A ferida que me fixesta,
Pola perda da túa identidade persóal
Porque, irremediablemente,
Tiveste que aproveitarte
Dos máis perversos instinsos
Ti, mágoa! Invertiches os valores,
Mentiches, deformaches a realidade.
Porque eu non quixera ser coma tí eres,
Porque eu  respétote,
Pero non sexas o que fai do discurso verbal
A teoría da pura demagoxia,
A verdade inexistente.
 
Miguel Dubois

Advertisement