Agresión ao planeta azul, ou a lei da incoherencia vital
Posted on: 23/11/2008
Pontevedra. ao 23 de novembro de 2008
1Hs.
AGRESIÓN AO PLANETA AZUL, OU A LEI DA INCOHERENCIA VITAL.
Avanzo no tempo e sumo horas en palabras escritas,
Neste mundo vital que habito, dándome de conta,
Da gran idea amorosa da concepción humana.
De que me vale a vida enteira se estou valeirado de
amor fondo.
Que lugar queres que habita se perdín o meu sentido
de amar, libremente, o día enteiro.
Como heide darlle avante as intencións amorosas,
Se me ocupa o triste ferrementa do desamor.
Ouh Mundo, querido de tódolos Mundos existentes,
Planeta Querido Azúl, foito do desamor e abuso
humano.
Planeta malgastado, perfectamente feito
Na Orixe Suprema de todas as orixes.
Home iñorante e egoista destructor da Natureza
amada, froito da vida enteira.
Mágoa home ou muller destructor ou destructora,
Que pensas somentes no teu egoista presente,
Namentras as grandes montanas xeadas brancas ou
transparentes
Pasan a ser Icebergs fermosos e brancos á deriva
absoluta, co rumbo a deriva para metamorfosearse
No líquido azúl, froita da vida e poder.
U-la flora das terras frías u-la fauna do medio frío.
As mares suben demáis o Planeta Azul xeme
Dunha dor dura ,punzante e constante.
E o egoismo do ser humano medra
Nas contas correntes dos paradisos fiscales.
E, é entón cando o home ou a muller incoherente
Comeza a loitar na contra de se mesmo.
U-lo Norte perdido da nave a deriva total.
Onde atopar o mando, dun liderazgo responsable.
Noso querido Planaeta Azúl, esta ferido de morte,
Coma ergeremos as fermosas arbres da Amazonía,
Como reconstruiremos o xeo roubado ao Polo Norte,
Como rexenaremos as especias esquilmadas.
O Planeta Azul chora de medo e inxustiza,
Namentras nós, os seus desonsiderados hebitantes
Pensamos en construirnos mellores armas
sofisticadas,
Para matarnos antre nós.
Que insuxerente existencia,
Que barbarie incontrolada,
Polo donos das das guerras cruentas e o desamor
extremo.
MIGUEL DUBOIS
Caderno de apuntes de PepeR 
Deixar unha resposta